Łukasz Kubot to polski tenisista urodzony 16 maja 1982 w Bolesławcu. Swoją przygodę z tenisem rozpoczął w wieku 7 lat. Jest ćwierćfinalistą juniorskiego Wimbledonu w grze pojedynczej i podwójnej. W 2002 roku zaczął próbować swoich sił w turniejach ATP, a w 2009 roku doszedł do swojego pierwszego finału w turnieju kategorii ATP w Belgradzie.

W singlu najwyżej sklasyfikowany był na 41. miejscu w kwietniu 2010 roku, a w deblu 6 listopada 2017 roku objął 2. pozycję w światowym rankingu. Jest pierwszym Polakiem od czasów tenisisty Wojciecha Fibaka, który dotarł w rankingu ATP do TOP 100, a następnie do TOP 50.

Jest ćwierćfinalistą Wimbledonu z roku 2013, w którym pokonał go Polak Jerzy Janowicz. Osiągnął też 4. rundę Australian Open oraz 3. rundy French Open i US Open. W deblu zdobył 2 tytuły wielkoszlemowe. W 2014 roku wygrał Australian Open, a w 2017 Wimbledon. Był także w półfinale French Open, oraz ćwierćfinale US Open. Zdobył łącznie 20 tytułów w grze podwójnej.

Do tej pory zarobił na korcie ponad 6 milionów dolarów. Najbardziej lubi grać na mączce i wolnych kortach twardych. Podziwia Stefana Edberga, Jewgenija Kafelnikowa i Jonasa Bjorkmana. W 2013 został odznaczony przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego Złotym Krzyżem Zasługi. Prywatnie związany jest z tenisistką Kasią Piter.

NAJLEPSZE WYNIKI ROKU 2020:

Wygrana: Acapulco, Wiedeń

Finał: Kolonia

Półfinał: Rio de Janeiro, Paryż

Ćwierćfinał: Adelajda, Hamburg, Kolonia

WYGRANE TURNIEJE DEBLOWE:

2020- Acapulco, Wiedeń

2019- Winston-Salem

2018- Sydney, Halle, Szanghaj, Pekin

2017- Miami, Madryt, s’-Hertogenbosch, Halle, Londyn, Paryż

2016- Wiedeń

2015- s’-Hertogenbosch, Bastad, Metz, Wiedeń

2014- Melbourne

2013- Acapulco

2012- Stuttgart

2010- Santiago, Acapulco, Bukareszt

2009- Casablanca, Belgrad, Wiedeń

NAJLEPSZE WYNIKI W TURNIEJACH WIELKOSZLEMOWYCH:

AUSTRALIAN OPEN: Wygrana 2014 (w parze z Robertem Lindstedtem)

FRENCH OPEN: Półfinał 2016 (w parze z Alexandrem Peyą)

WIMBLEDON: Wygrana 2017 (w parze z Marcelo Melo)

US OPEN: Ćwierćfinał 2010, 2016 (w parze z Oliverem Marachem i Alexandrem Peyą)